เพราะเล่าเรียนมาน้อยจึงรู้น้อย
จึงต่ำต้อยด้อยค่าพาขัดข้อง
ทำงานเช้าจรดค่ำอย่างลำพอง
ได้เงินทองส่งเรียนพากเพียรทำ
เมื่อเติบใหญ่ใจกล้าและขาแข็ง
พ่อทุ่มแรงแข่งเจ้าทุกเช้าค่ำ
จงเร่งเรียนเถิดหนาวิชานำ
พ่อตรากตรำเจ้าถึงฝั่งได้ดั่งใจ
ลูกเรียนจบทำงานได้ผ่านพ้น
เฝ้ายินยลยิ้มย่องอย่างผ่องใส
พ่อก็แสนชื่นบานอยู่บ้านไพร
ขออวยชัยให้พรยามย้อนมา
จะหงอยเหงาไปบ้างช่างมันเถิด
ก็อยากเกิดมาจนคนบ้านป่า
ให้ลูกเต้าเขาสบายยามชายตา
อีกไม่ช้าก็ตายไม่อายใคร
เพราะหน้าที่ของพ่อต้องต่อสู้
ลูกจงดูตัวอย่างที่วางให้
สร้างชื่อเสียงวงค์ตระกูลให้เกรียงไกร
ลูกเติบใหญ่พ่อยิ้มรับการกลับมา
"ปรางค์ สามยอด"
คิดไม่ผิดหรอกครับ รพีกาญจน์ เดี๋ยวเขาก็เอาหลานมาให้เลี้ยงหรอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
