.jpg)
๒๐ เมษายน
สีฟ้าฉาบ
กรวยเมฆเปล่งปลั่ง
สยายสายลมลงล่างครืดคราด
ตวัดฐานเมฆคล้ายหม่น
เสมือนจะโปรยฝน ณ บัดหนึ่ง
ทว่าลมร้อนมิผ่อนจาง
ใบไม้กรอบ
ร่วงหล่น
ใบหญ้าไหม้
ม้วนขนดจูบดิน
แห้งผาก
ไม่มีใครรู้รากหญ้าจะอยู่อย่างไร
มนุษย์หัวคิ้วชนกัน
หยาดเหงื่อพรูพรั่ง
จากรูขุมขนทุกคน
หรือเปล่า?
มนุษย์ร้ายใส่โลกไม่เท่ากัน
บ้างมาก บ้างน้อย
โลกคืนร้อนให้ไม่เท่ากัน
แต่คืนร้ายให้ไม่ต่างกัน
ปุยเมฆกระหยิ่มเกรียม
ดีใจด้วยนะมนุษย์
ต่อแต่นี้เจ้าจะเท่าเทียมกันทุกข์
ภัยพิบัติ
ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน
ครืนครืนครืนครืน
ต้นก้ามปู 2012-04-20
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
