บรรเลง:เทโพ
บท: ทานตะวัน ปลายเหมันตฤดู
..
..
นิทราเถิด ฤดูเหมันต์
ด้วยว่า ดวงแดดท่วมทับเจ้าแล้ว
รัศมีประกอบประกายเลอแสง
กระฉอกจากหมอกเมฆแห่งเจ้า..เมฆเหมันต์
กระดอนกระเด็นโดนดินแห่งหล้า
สะท้อนสะท้านเกินหมอกเจ้าจะมิยอมจาง
..
ในฤดูร้ายแล้ง
เงาเหมันต์กระชากเด็ดใบไม้
หลุดหล่นกล่นกระจาย
ปลิดปลงจากดอกเหลืองแห่งข้า
โรยร่วงผสมฝุ่นฟุ้ง
เหมันต์สาปรากที่เลี้ยงต้น
ต้องไชชอนดอนดินระแหง
..
บัดนี้..
จงให้เปลวแดงแดด
ผลาญเผาซากซังแห่งข้า
จนกรอบเกรียมเสียเถิด..
..
..
เหลือเพียงเมล็ดมล้างร่วงลงดิน
รอรวงฝนจากเมฆพรรษฤดู
ฉาบฉอุ่ม
นิรมิตยุคใหม่แห่งข้า
..
ทุกฤดูล้วนปลูกข้าเติบตื่นอีกครั้ง
..
....
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
29 เมษายน 2024, 03:45:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ร้อยกรองอิสระ บทกวีไร้ฉันทลักษณ์ (อ่าน 43098 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
