ณ ที่แห่งหนึ่งอันไกลเติบ ในห้องเรียนประถมศึกษาของชุมชนอันไกลเติบนั้น คุณครูสาวมาดมุ่งมั่น ถือไม้ไผ่เรียวยาวชี้บนกระดานดำ ออกเสียงสอนนักเรียนภายใน ชั้นให้ว่าตามก่อนที่จะให้บัน ทึกคัดลอกและท่องจำ วิชาภาษาอังกฤษ
ด้วยการยืนหน้าห้องเรียนจึงสามารถมองเห็นนัีกเรียนพร้อมทั้งอากัปกิริยาต่างๆของนักเรียนได้ ในขณะนั้น ดช.ทองก้อนนั่งหมอบคู้อยู่บนโต๊ะ ลักษณะกำลังหลับ คุณครูสาวหยุดสอนพร้อมทั้งได้เรียกปลุก ดช.ทองก้อนด้วยเสียงดัง....
คุณ ครู ....ทองก้อน ท่องให้ครูฟังหน่อย พร้อมชี้ไม้ไปที่อักษรAบนกระดาน
ดช.ทองก้อน ....มือสีขิตางัวเงีย หันซ้ายหันขวาแล้วอ่านเสียงดัง ว่าA
คุณครู ....ต่อไป A แล้วก็อะไร ท่องต่อไปสิ
ดช.ทองก้อน หน้าเหลอหลาบ่งบอกอาการ มึนตึ๊บ มึนตึ๊บที่ีไม่รู้และคุ้นเคยใน ภาษาต่างชาติ คงด้วยเพราะเกิดและโตมาในดินแดนอันไกลเติบแห่งนี้
คุณครู ....ท้องก้อน A แล้วต่อไปอะไรเสียงถาม ดุ ดัง พร้อมทั้งฟาดไม้เรียวดัง ตั๊บ ตั๊บ บนกระดานดำ
ดช.ทองก้อนหน้าขาวซีด เหงื่อตามร่างกายผุดขึ้นจนเห็นได้ชัด
"ใส่ลาบ ขมขม" "ใส่กับลาบ ขมขม ฮั่น"เสียงเพื่อนในห้องเรียนที่ พอรู้บอกใบ้
"ใส่กับลาบ ขมขม ฮั่นเด้........
คุณครู ....ว่าไงทองก้อน A แล้วต่อไปอะไร
ดช.ทองก้อน.... เพี้ย ครับ
.................................
(^,^)/ ดีใจนำ คนที่ขำก็เป็นลาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
