หล่านางเอ๊ย ใจอ้ายนั่นหมั่นแก่นปานหิน โยนลงน้ำกะหมิ่มแมนบ่ฟู
ไอ้บ่เคยใจเลี้ยวสิเกี้ยวใส่สาวใด๋ เบิดหัวใจพี่ซายบ่มีไผมีแต่น้อง
ไห้เจ้าคองคอยถ่าอยู่เถียงหม่องเก่า อ้ายสิต่าวคืนบ้านหาเจ้าดอกอีหลี
ส่วนสาวนางอยู่พี้แมนสิงามปานได๋ บ่เคยหมายเคยมองส่องไปให้ใจเปื้อน
เจ้าเป็นเดือนอ้ายเป็นฟ้าผลามีได้คู่ ฟ้ากะหนึ่งเดือนกะหนึ่งอยู่ยั้งดอมกัน
สาวไทอื่นทางหั่นคือดวงดาวใส่ส่อง อ้ายบ่มองบ่หมายหมั่นดาวนั้นแมนสิงาม
มื้อได๋เดือนอยู่ก้ำทอแสงใสสง่า ดาวอยู่เทิงแผ่นฟ้ากะหายซ้ำปล่าวดายนางเอ๊ย
มื่อเดือนหายดับจ้อยคืนแรมมึดค่ำ ฟ้ากะดำบ่แจ้งเป็นได้ดั่งกัน นางเอ๊ย

ให้เจ้าคองคอยถ่าอยู่นาหม่องเก่า อ้ายสิเมือหาเจ้านางน้องอย่าได้หมาง
หนทางคืนเมือบ้านซ่างมาไกลควบลำบาก ยากคอบควมฮักเจ้าอ้ายสิฟ้าวต่าวหา
คึดเบิ่งเด้อนางหล่า สิบแม่น้ำซาวแม่น้ำ อย่าสิหย่อเป็นแผ่นดินเดียว
ทางสิบคืนซาวคืน อ้ายสิหย่อเป็นคาวมื้อ
สิบซีอ้ายสิข้าม ซาวโขงอ้ายสิล่อง
สิบแม่น้ำ ซาวแม่น้ำขวงหน้าสิต่าวมา
แมนว่าแดดเต็มฟ้า อ้ายสิฝ่าต่างฝน
อดสาทดควมทุกข์ สิฟ้าวด่วนมาหาน้อง สันแหลววว นางเอยย