~กลอนกลบท พิณประสานสาย~

~กลอนกลบท พิณประสานสาย~(การพูดจา)

ไม่หลู่ครู ไม่ล้ำคำ ไม่ลามข้าม
อย่าห่ามทราม อย่าห่ำซ้ำ อย่าแหกแทรก
ไม่ต่อยพล่อย ไม่ติดพิษ ไม่แตกแผลก
อย่าแยกแปลก อย่ายากปาก อย่าใหญ่ไป

ไม่เบียดเครียด ไม่บาดฆาต ไม่บ่นข้น
ไม่ล้นตน ไม่ล้างต่าง ไม่ไล่ไต่
พูดสิ่งจริง พูดศัพท์จับ พูดใส่ใจ
บ่งใช้ได้ บ่งช่วยด้วย บ่งชี้ดี

ตรองจับปรับ ตรองจากปาก ตรองใจไป
งามไทยใส งามเที่ยงเสียง งามที่ศรี
เปี่ยมด้านการ เปี่ยมได้ไกล เปี่ยมดีกรี
ไม่ตีซี้ ไม่ต่างสร้าง ไม่แต่งแซง

สื่อหมายจ่าย สื่อเมตเจตน์ สื่อหมดจด
อย่าหดลด อย่าหักรัก อย่าแห้งแล้ง
ไม่เข่นเล่น ไม่ข้นล้น ไม่แข่งแรง
ไม่แย่งแกร่ง ไม่เหยียดเกลียด ไม่หยันกัน

เช่นเดิมจ้า ผู้สนใจร่วมศึกษาไปด้วยกันเลยนะครับ

เส้นที่โยงข้างบน คือ คำสัมผัสอักษรซ้ำสลับ แต่คำที่ ๑ ที่ ๔ ที่ ๗ สัมผัสทั้งพยัญชนะและสระ

เส้นที่โยงข้างล่าง ๓ คู่ คือ คำที่ ๒ กับคำที่ ๓ คำที่ ๕ กับคำที่ ๖ และคำที่ ๘ กับคำที่ ๙ สัมผัสสระชิด ส่วนคำที่ ๑ กับคำที่ ๔ กับคำที่ ๗ เป็นคำที่เหมือนกันทุกประการ ดังตัวอย่าง (ขอบคุณตัวอย่างดีๆจากท่าน หยาดกวีครับ )

กระจายหมาย กระเจิงเมิง กระจางหมาง

ก จ ม ก จ ม ก จ ม
ขวางมิดทิศ ขวางมั่วทั่ว ขวางมางทาง มากางหงาง มาเกงเหงง มาโกงโหงง
ข ม ท ข ม ท ข ม ท ม ก ง ม ก ง ม ก ง

บอม ซอง ดุ๊ก