เหาะจากสรวง ล่วงฟ้า ลอดอากาศ
ตามพิฆาต แตกหัก กับยักษี
อาจจำแลง แปลงร่าง สร้างกายี
เป็นภูมี หน่อไท้ ในต่อมา
ลั่นออกปาก วากย์เหวย เผยพระขรรค์
จอมสวรรค์ โกรธกริ้ว ถึงคิวฆ่า
ปราบทุศีล กินเนื้อ เถือสัตตา
ใช้เวรา อย่าโวย เชือดโดยดี
ยินยอมง่าย ดายดื้อ ใช่คือยักษ์
กระชากชัก กระบอง เสียงก้องถี่
องค์บุรันทร์ ชั้นไหน ใคร่ต่อตี
วิชามี สามเข่ง เบ่งทำไม
อมนุษย์ พูดกวน ชวนทะเลาะ
จำต้องเฉาะ ศีรษะ ฉะหัวใส
เหล่าคนธรรพ์ บรรเลง เพลงทันใด
หลานหลับไหล คดคู้ มิรู้ตัว
ตาเล่าฟัง นั่งลุก สนุกสนาน
เป็นนิทาน กาลก่อน สอนดีชั่ว
ดีดังยิ้ม พริ้มผ่อง มิหมองมัว
ประจักษ์ทั่ว งามเด่น เช่นเทวัญ
จะชั่วดี มีได้ ในหนึ่งร่าง
ควรเลือกข้าง ห่างทุกข์ ชิดสุขสันต์
หากชั่วร้าย หมายโจม จ้องโรมรัน
ควรอดกลั้น บั่นทอน ด้วยพรธรรม
รพีกาญจน์
ความดันไม่ปกติรอรับยา เห็นเป็นยักษ์เทวดา เป็นอะไรก็ไม่รู้
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
