.....
นิทานก้อม .... ปลวก
....โพนปลวก จอมปลวก คือที่อาศัยของสัตว์มีชีวิตจำนวน มากนามว่าปลวก ปลวกเป็นสัตว์สังคมมีกฎกติกาเกณฑ์อันหนึ่งอันเดียวกันนั่นคืองาน งานในการหาอาหาร งานในการก่อสร้างรวงรังที่พักหลับ นอน งานในการเจริญขยายเผ่าพันธุ์ กิน ขี้ ปี้ นอน ธรรมชาติของสรรพสัตว์
....มีปลวกตัวหนึ่งบังเอิญ ตื่นขึ้นมาในตอนดึก สายตาของมันเหลือบไปเห็นกลุ่มดาว ที่ทอประกายแสงระยิบระยับ บนฟากฟ้า "ช่างงดงามยิ่งนัก"รำพึงรำพันกับตัวของมันเอง ตกกลางคืนในแต่ละวันเจ้าปลวกตัวนี้ก็มานั่งเฝ้าแหงนดูดาวเป็นประจำ จนเกิดแรงปรารถนาที่จะเอามาเป็นเจ้าของ
.....พลพรรคในบรรดาปลวกทั้งหลายต่างก็ร่วมมือ ร่วมแรงกันทำงาน สร้างต่อก่อจอมปลวกไว้เป็นรังเพาะไข่อ่อน บ้างก็ไปหาอาหาร
...แต่ปลวกตัวหนึ่ง "ตูสิเอาดาว"
มันงุ่นง่านจัดแจงก่อทอดเนินดินอย่างขมักเขม่นเพียงลำพังตรงจุดที่มันว่าสูงที่สุดของปลวกเนินนั้น บรรดาปลวกทั้งหลายสร้างต่อก่อรังด้วยความพร้อมเพียงและสมมาตร
กลับกันนั้น"ตูสิเอาดาว"ตระกายสร้างต่อยอดดินของตนไปโดยไม่อิดหนาระอาใจ ไม่สนใจในงานหลักของทุกๆปลวก ไม่สนใจว่าเศษดินหรือบางครั้งอุจจาระปัจสาวะของมันจะล่วงหล่นใส่พลพรรคปลวกด้านล่าง
จวบกระทั่งเมื่อสมดุลย์ทางธรรมชาติแสดงค่าของมันตามกฎของแรงโน้มถ่วง "ตูสิเอาดาว"ต่อยอดถึงตรงนั้น
...ล้ม พัง
ด้วยความสูง
"ตูสิเอาดาว"
ตก ขี้หักใน...ตายจ้อย
**นิทาน เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ดาวมีไว่เบิ่ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
