ณฝั่งฝัน หวั่นหวาด กลัวพลาดเผลอ
ยังละเมอ เพ้อถึง รำพึงเล่น
แต่ใจจิต คิดมาก ใช่กากเดน
คล้ายดั่งเช่น รักร้าง แสนห่างไกล
ณจุดนี้ ชีวัน ฉันเศร้าหนัก
ด้วยคนรัก พรากลา น้ำตาไหล
มองนภา ไม่สุข ยิ่งทุกข์ใจ
คิดถึงใคร คนซึ่ง ซึ้งมิวาย
ณจุดหนึ่ง ซึ่งห่าง ต่างฟ้ากั้น
แม้ตะวัน ดวงเดียว เปลี่ยวไม่หาย
คะนึงหวน ครวญหา พาเดียวดาย
จวนจวบหลาย เพลา พาระทม
จะกลืนกล้ำ คำข้าว ก็ร้าวเหลือ
น้ำกลั้วเพื่อ กลืนคล่อง ยิ่งหมองข่ม
ให้ทดท้อ หนอเรา เขาไม่ชม
ได้แต่ขม ตรมหนอ ท้อดวงมาน
ณจุดเปลี่ยน เวียนวน หม่นหมองหมาง
คอยมองทาง ต่างหงอย พลอยฟุ้งซ่าน
การรอหนอ ไร้จุด สุดซมซาน
ทรมาน เข้าคลุก ทุกซอกใจ
พันทอง
๑๓/๐๓/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
