Re: **ข้ามขอบฟ้า มาร้องไห้**
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 เมษายน 2024, 02:29:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: **ข้ามขอบฟ้า มาร้องไห้**  (อ่าน 6262 ครั้ง)
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« เมื่อ: 28 มกราคม 2011, 02:47:PM »





คงเป็นขอนไม้ใหญ่จึงซ่อนได้
ขอนคงไม่ได้ล้มจมจนฝืน
หากติดดินซ่อนลงคงเต็มกลืน
จะแข็งขืนใต้ขอนอ้อนได้ไง

พอบังเงาใต้ขอนยังวอนบอก
เมฆลมออกเลื่อนลาฟ้าไปไหน
ฟ้าโกรธเคืองเรื่องเมฆลมเสกไป
จนร้องไห้ครั่นครืนตื่นตามอง

จนป่านนั้นยังหลบซบใต้ขอน
เดี๋ยวเปียกปอนเปรอะเปื้อนเตือนอย่าหมอง
กลับเข้าบ้านเถิดหนาอย่าเล่นลอง
เอาน้ำคลองล้างก่อน..ค่อยอ้อนมา...อิอิ.

เข้ามาแซวซาหนุก - ซาหนุกนะครับท่าน..คนบ้านเดียวกัน ยิ้มแฉ่งฟันหลอ

"บ้านริมโขง"



หลบซุกซ่อนตอนค่ำ ถึงย่ำรุ่ง
ทั้งมดยุงยุ่มย่าม เกินถามหา
ทั้งดินโคลนพอกพูน นู้น....... หูตา
น้ำตาพล่าใจเปื้อน ทั้งเดือนดิน

อยู่ออดอ้อนวอนเว้า  วานเข้าช่วย
เดี๋ยวจะป่วยม้วยดับ ลาลับสิ้น
งอนมานานวานพี่ ชี้มลทิน
ประคองกลิ่นดินโคลน อย่าโยนคลอง

ยังงอนอยู่รู้ไหม... ไม่ไต่ถาม
ไม่เดินตามกลับบ้าน พาลให้หมอง
จะเดินกลับเสียแย่ แพ้เมินมอง
อย่ามั่วจ้องเหน็บกิน ได้ยินไหม......

 ยิ้มหน้าใส 
 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ไม่รู้ใจ, กาญจนธโร

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s