.jpg)
หลบแสงเงาเข้าซ่อน ใต้ขอนไม้
แดดร่ำไรไล่หลบบรรจบถึง
เมฆกลุ่มเดิมเริ่มหาย คล้ายโกรธตึง
เหมือนไล่ดึงตรึงขับ ขยับไป
ท้องฟ้ากว้างห่างไกลไม่รู้จบ
บ้างสงบบ้างร้อง บ้างสดใส
นั่งคร่ำครวญโหยหา ใต้ฟ้าไกล
หอบเก็บใจช้ำช้ำ นำกลับคืน..... ดิษฐา
แดดร่ำไรไล่หลบบรรจบถึง
เมฆกลุ่มเดิมเริ่มหาย คล้ายโกรธตึง
เหมือนไล่ดึงตรึงขับ ขยับไป
ท้องฟ้ากว้างห่างไกลไม่รู้จบ
บ้างสงบบ้างร้อง บ้างสดใส
นั่งคร่ำครวญโหยหา ใต้ฟ้าไกล
หอบเก็บใจช้ำช้ำ นำกลับคืน..... ดิษฐา
คงเป็นขอนไม้ใหญ่จึงซ่อนได้
ขอนคงไม่ได้ล้มจมจนฝืน
หากติดดินซ่อนลงคงเต็มกลืน
จะแข็งขืนใต้ขอนอ้อนได้ไง
พอบังเงาใต้ขอนยังวอนบอก
เมฆลมออกเลื่อนลาฟ้าไปไหน
ฟ้าโกรธเคืองเรื่องเมฆลมเสกไป
จนร้องไห้ครั่นครืนตื่นตามอง
จนป่านนั้นยังหลบซบใต้ขอน
เดี๋ยวเปียกปอนเปรอะเปื้อนเตือนอย่าหมอง
กลับเข้าบ้านเถิดหนาอย่าเล่นลอง
เอาน้ำคลองล้างก่อน..ค่อยอ้อนมา...อิอิ.
ขอนคงไม่ได้ล้มจมจนฝืน
หากติดดินซ่อนลงคงเต็มกลืน
จะแข็งขืนใต้ขอนอ้อนได้ไง
พอบังเงาใต้ขอนยังวอนบอก
เมฆลมออกเลื่อนลาฟ้าไปไหน
ฟ้าโกรธเคืองเรื่องเมฆลมเสกไป
จนร้องไห้ครั่นครืนตื่นตามอง
จนป่านนั้นยังหลบซบใต้ขอน
เดี๋ยวเปียกปอนเปรอะเปื้อนเตือนอย่าหมอง
กลับเข้าบ้านเถิดหนาอย่าเล่นลอง
เอาน้ำคลองล้างก่อน..ค่อยอ้อนมา...อิอิ.
เข้ามาแซวซาหนุก - ซาหนุกนะครับท่าน..คนบ้านเดียวกัน 
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
