ทุกข์ สุข อยู่ที่ใจ
สุขที่ได้ ใครก่อ ใครหนอเริ่ม?
ทุกข์ที่เติม เพิ่มใจ ใครหนอเห็น?
จะทรุดลง คงที่ ใครนี้เป็น?
ใครที่เข็ญ เย็นซ่อน ร้อนระทม?
คอยน้อมรับ สรรพสิ่ง มิทิ้งถ่าย
หม่นจุดหมาย พายเร่ ทะเลสม
เมื่อความจริง ทิ้งเกลียว เกี้ยวอารมณ์
ให้ทรุดล้ม จมคลื่น สะอื้นตน
ออกลอยล่อง จ้องทาง สร้างสิ่งใหม่
ด้วยอาลัย ใหม่เก่า เคล้าสับสน
ท้ายที่สุด ต้องจมล่วง ห้วงกมล
ว่ายเวียนวน วัฎจักร ลวงชักนำ
เกิดจากศูนย์ มูลว่าง ร่างเพียงเนื้อ
ฟ้าจุนเจือ เอื้อสิทธิ์ คิดถลำ
เข้ารวบรวม สวมทับ สรรพกรรม
คอยตอกย้ำ ย่ำยี ฤดีตัว
สะบัดเปลือก เลือกแก่น ที่แม้นมาด
ช่องสะอาด ปราศไร้ ไฟสลัว
ล้างมลทิณ กลิ่นสาป คราบหวาดกลัว
สิ่งยวนยั่ว กลั้วกาย คายทิ้งไป
จะพบฐาน ด้านดี คลี่คลายทุกข์
เหลือแค่สุข สามัญ วันสดใส
ทุกสิ่งหนอ ก่อร่าง สร้างจากใจ
คือทางไข มวลเหตุ กิเลสเอย
O
ผู้ยังมีกิเลส บอม ซอง ดุ๊ก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
