ก อ ด เ ข่ า
นั่งร้องไห้กับเงา..คนเพ้อฝัน
ตาทอดมองคลื่นทะเล..ที่ซัดสาดกันพัลวัน
หัวใจสั่นสั่น...ตะโกนบอกอย่างคนแพ้ฝัน..ว่าหวั่นใจ
บ ร ร ย า ก า ศ..ซ่ อ น ค ว า ม เ ห ง า
ลมที่พัดผ่านบางเบา..เรียกน้ำตา..ให้รินไหล
ทะเลรวน..หัวใจร่วง..คลั่งแทบหยุดหายใจ
จะมีสักทีไหม..ที่นั่งอำเพลงไป..หัวเราะและยิ้มให้..
กับทะเล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
