ใจบางเบา...
เหมือนหนาวแรกที่เจออาจเผลอรัก
เมื่อหนาวหนักไร้เธอสุดทนไหว
เหมือนครั้งแรกที่เจอเธอจนเผลอใจ
ยังจำได้ในแววตาเอื้ออาทร
กาลเวลาโผกผินทำสิ้นรัก
เหมือนศรปักกลางใจยากให้ถอน
เอ่ยคำเว้าเฝ้าภักดิ์ดีไม่หนีจร
แต่ทำไมเธอไปก่อนไร้ร่ำลา
ทิ้งให้ฉันเฝ้าคิดถึงคืนหนาวแรก
มันยังแทรกอยู่ในใจฝันใฝ่หา
เสียงกระซิบอันโอนอ่อนย้อนกลับมา
ยังติดหูดูติดตาไม่ลับเลือน
เมื่อลมหนาวย้อนมาเฉือนหัวใจหนัก
หนาวทะลักล้นภายในหาใครเหมือน
รักเธอแล้วแก้วตาอย่าแชร์เชือน
แม้ลมเบาก็เข้าเฉือนใจบางบาง
ฉันเอง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
