Re: ถึง...คนดีที่รัก (จดหมาย)

...เจ็ดทับเจ็บ หมู่หก บ้าน อกพ้น
ตำบล อกเพ้อ อำเภอ อกพ่าย
จังหวัด เดียวดายบุรี ๑๐๓๑๐

วันพฤหัสบดี ที่ ๑๑ เดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๓.

ถึง...นงคราญ บ้านดอน สาวขอนแก่น
อย่าได้แค้น ถือโทษ หรือโกรธพี่
ที่เทียวส่ง ถ้อยสาส์น ผ่านวลี
หวังคนดี อ่านคำ ด้วยช้ำใน

ใช่ก่อกวน ชวนท้า หาทะเลาะ
แต่เป็นเพราะ ภาพฝัน นั้นร่ำไห้
ของอดีต กรีดบาด ฟาดฝั่งใจ
นับแต่วัน น้องไกล ไปจากเรือน

พี่ต้องอยู่ เดียวดาย หมายแต่นั้น
ทุกข์ทุกวัน หวั่นไหว หาใครเหมือน
ยิ่งกอดรูป จูบกระดาษ อันขาดเลือน
ก็ยิ่งเปื้อน น้ำตา ทุกคราครวญ

จะไม่ถาม ความหลัง ให้รั้งหมอง
หวั่นเจ้าของ เจอเข้า เขากำสรวล
แต่จะถาม สารทุกข์ สุขตามควร
คงไม่ทำ ให้ป่วน ชวนรำคาญ

ด้วยคิดถึง จึงอยาก ฝากให้รู้
นิยามอยู่ ยังติด จิตประสาน
คำว่ารัก เห็นค่า คราร้าวราน
ก็สายกาล สานเกี่ยว จะเหนี่ยวใจ

แต่หากน้อง ครองโสด ก็โปรดตอบ
พี่จะหอบ ใจภักดิ์ รักมาให้
ที่ผ่านมา พี่รู้สึก สำนึกใน
ห้วงฤทัย พี่แล้ว น้องแก้วตา

ว่าไม่มี ใครแทน แก่นใจเจ้า
หรือเทียบเท่า เทพี พี่หรอกหนา
ขอได้โปรด อภัยพักตร์ เพียงสักครา
พี่สัญญา จะคงมั่น จนวันตาย........

..ปล.จะรอน้อง จนกว่า ชีวาวาต.....

*** เมฆา...***