"กองอาทมาต..ประวัติศาสตร์ต้องจารึก?"
(๖)
๐ กองหัวใจพระกาฬเลือกผ่านเถื่อน
ทยอยเคลื่อนกองม้าตั้งหน้าย่ำ-
ลัดเลาะป่าทากายป้ายสีดำ
สงบคำทะมึนกลืนหมู่พฤกษ์
๐ พักกองม้าแต่ไกลใคร่หลบซุ่ม
รอขยุ้มไพรีขยี้ศึก
เปิบข้าวแห้งจากไถ้หัวใจคึก
ต่างผนึกดวงจิตพิชิตชัย
๐ สังเกตทัพข้าศึกเป็นปึกแผ่น
จึงวางแผนโจมตีที่ซุ้มใหญ่
เล็งจากเนินหาจุดสะดุดใจ
ฉวยความไวเจาะเข้าเป้าตรงกลาง
๐ เพลาเช้าแสงอรุณกระตุ้นสาด
มวลอากาศหมอกอิงเพิ่งทิ้งสาง
ศัตรูยังหลับใหลไฟรบจาง
โอกาสข้างเรานี้ปรี่ลงมือ
๐ วางตำแหน่งตัวหลักกองหัก-ปล้น
หน้า,ซ้าย,ขวา,หลังล้นคนเชื่อถือ
คอยสกัดศัตรูสู้รุกฮือ
ป้องกองหน้าเพื่อยื้อคือฆ่านาย
๐ ส่วนพลสักห้าสิบหยิบปืนตั้ง
คอยระวังเล็งเป้าตัวเข้าข่าย
เด็ดชีพมันพลปืนยื่นความตาย
เหล่าธนูซ่อนกายหมายซุ่มยิง
๐ เสร็จแล้วช่วยตีแทรกเปิดแหวกช่อง
เพื่อนำร่องกองม้าลุยฝ่าวิ่ง
ยามปลิดหัวเสร็จกิจสัมฤทธิ์จริง
เพื่อฝากทิ้งอัปยศบทแพ้ภัย
๐ พลชาวอาทมาตชาติพยัคฆ์
ความจงรักภักดีที่เห็นได้
ต่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟันมันผู้ใด
สร้างจัญไรรุกล้ำทำอาจอง
๐ เข้ายื้อยุดปฐพีที่กูเกิด
ก็ลองเถิดดาบกูรู้จะบ่ง
จะฟันมันให้ยับดับชีพลง
ที่ทะนงหยามหลู่พระภูบาล
๐ ลมหายใจสะท้อนไฟร้อนสุม
ยื่นมือกุมกันไว้เหงื่อไคลซ่าน
เราจะฝ่านรกศกตำนาน
เพื่อลูกหลานจารึกศึกของเรา
(มีต่อครับ)
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
