กลอนกลบทสะบัดสะบิ้ง(ลองดูครับ)

กลอนกลบทสะบัดสะบิ้งครั้งแรกในชีวิต ลองหัดดูครับ คำอาจจะไม่สละสลวย ช่วยติชมแนะนำได้ครับ

ดูน้องเศร้าร้าวลึกสะอึกสะอื้น
ซมขมขื่นกลืนกล้ำระส่ำระสาย
กลุ้มกลัดหนองร้องเพียกตะเกียกตะกาย
ถูกแหนงหน่ายคลายรักสะบักสะบอม

พี่เคยห้ามย้ำชี้จ้ำจี้จ้ำไช
รั้งนางไว้นั่นนี่ตะลีตะล่อม
กล่อมขอร้องน้องพี่ประนีประนอม
แม้หว่านล้อมน้องปัดกระจัดกระจาย

ไปแนบอกชายชู้กระจู๋กระจี๋
แม่คนดีแปรเปลี่ยนกระเหี้ยนกระหาย
กระสันพล่านร้อนรนกระวนกระวาย
ทอดทิ้งชายร้องโอดระทดระทม

เจ้าเว้าวอนพูดพร่ำระล่ำระลัก
พี่หลาบนักอย่าคิดสนิทสนม
รักน้ำเน่าเก่าชืดพะอืดพะอม
หยุดร้องห่มเร้ารบประจบประแจง

กว่าจะฟื้นคืนที่สติสตัง
ทุกข์ประดังผอมกร่องกระหย่องกระแย่ง
หยุดเพ้อพล่ามคำรบตลบตะแลง
มันคลางแคลงเพียงคิดสะอิดสะเอียน

คำรักเจ้าอาจจะสละสละลวย
พี่ระทวยไม่คิดตะขิดตะขวง
เสพสุขสมจมปักทะลักทะลวง
ก้าวติดบ่วงสับสนกระวนกระวาย

พลอดคำหวานหว่านฟุ้งกระหนุงกระหนิง
ไม่ประวิงชิงกลืนกระหื่นกระหาย
ตาพี่บอดไม่แม้ระแคะระคาย
พิษซ่านกายเพราะชาย...ตะกรุมตะกราม

บอม ซอง ดุ๊ก