เหมือนบรรเลงเพลงกลอนกล่อมกระฉ่อน
ทุกวรรคตอนจับใจหาใดเหมือน
บทกวีที่สร้างไม่ล้างเลือน
ยังขับเคลื่อนคลอครวญยั่วยวนใจ
พี่ทุกท่านงานหนักหรือรักร้าว
จึงหยุดยาวเยื้องย้ายหายไปไหน
น้องหน่อน้อยคอยค้างอ้างว้างใจ
อยากอยู่ใกล้กลางกวีคอยชี้นำ
อ่านกลอนกานท์หวานแหววแล้วมองย้อน
อ่านบทกลอนของตนระคนขำ
ยังอ่อนหัดขัดเฝื่อนจืดเจื่อนคำ
แต่พาลพร่ำเพลงกระบี่ไร้ลีลา
หากพี่ท่านฝันถึงน้องในห้องนี้
วอนพ้องพี่พิลาสตรงยังวงศา
คอยเห่กล่อมพร้อมพรั่งดังนานมา
ร่ายภาษาครูสุนทรดั่งพรพรหม
ทุกวรรคตอนจับใจหาใดเหมือน
บทกวีที่สร้างไม่ล้างเลือน
ยังขับเคลื่อนคลอครวญยั่วยวนใจ
พี่ทุกท่านงานหนักหรือรักร้าว
จึงหยุดยาวเยื้องย้ายหายไปไหน
น้องหน่อน้อยคอยค้างอ้างว้างใจ
อยากอยู่ใกล้กลางกวีคอยชี้นำ
อ่านกลอนกานท์หวานแหววแล้วมองย้อน
อ่านบทกลอนของตนระคนขำ
ยังอ่อนหัดขัดเฝื่อนจืดเจื่อนคำ
แต่พาลพร่ำเพลงกระบี่ไร้ลีลา
หากพี่ท่านฝันถึงน้องในห้องนี้
วอนพ้องพี่พิลาสตรงยังวงศา
คอยเห่กล่อมพร้อมพรั่งดังนานมา
ร่ายภาษาครูสุนทรดั่งพรพรหม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
