จอดแพคอยสาวน้อยนัยน์ตาสีโศก
ท่าน้ำเมืองพิษณุโลกชะโงกหา
โชคไม่ช่วยคนสวยไม่เห็นมา
ฝนก็พร่ำน้ำก็บ่าท่าน้ำยม
เสียงขลุ่ยพลิ้วริ้วรอยคล้อยครวญคร่ำ
ลำน้ำย้ำยมสะอื้นพาลขืนขม
อกระกำเพราะใจร้าวรักระบม
แม่ตาคมเหลือจะข่มใจเหงา
ชะแง้เก้อ ชะเง้อคอย ชม้อยมอง
โอ้นวลน้องคิดถึงพี่หรือเปล่า
มาวันนี้ไม่เจอแม้เพียงเงา
หรือว่าเจ้ารักชายอื่นให้ขืนขม
หลวงพ่อศรีพุทธชินราช
ดลใจเป็นใยสวาทหน้าน่านน้ำยม
ขอหลวงพ่อช่วยให้ข้าไม่ตรม
ไม่ทุกระทมขื่นขมวิญา
...แต่งได้แค่เน่ย..ยังคิดต่อไม่ได้...........
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 10:21:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: พิษรักพิษณุโลก (อ่าน 11940 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
