แทนกระเช้าขอใจใส่ดอกเข็ม
โปรยข้าวตอกดอกมะเขือเชื่อใจเอ็ม
ยัดจนเต็มกรวยช่อขอขมา
ปึกสีเทาเศร้าใจไปตามน้ำ
ยังงมดำมิรู้อยู่ไหนหนา
เหลือแต่เพชรติดคอหนอกานดา
รับไหมจ๊าอ้าแขนแล่นมาเลย
พาทนายสายเหน็บเก็บเถิดเจ้า
น่านงเยาว์เย้าเพ็ญเล่นเฉยเฉย
คนกันเองคนงามแม่ทรามเชย
คนคุ้นเคยถอนฟ้องปั๊บจับมือเดิน

เอ็ม กวิน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า