ฝนแช่
ฝนฟ้า แช่แล ฟากฟ้า ล้วนห่าฝน
ทุกข์ท่วม ท้นคน ท้องที่ บ้างลี้หาย
ดำดิ่ง ลึกนึก เดี๋ยวเดียว น้ำเชี่ยวกลาย
ต้นตอ น้ำทำ ตกตาย หลายชีวี
ใครใคร่รู้ดูครอบครัวทั่วไปนั้น
คงคับขันพลันขัดข้องต้องรีบหนี
คอยคนมาพาขึ้นข้ามลำน้ำชี
ว่ายวิถีที่หวาดหวั่นฝันร้ายแรง
สองสามวันพลันสุดสู้หมู่ช่วยชีพ
เรือเร่งรีบรุดรีบรับกับหลายแหล่ง
ช่วยชาวใต้ไม่ชักช้าพากันแซง
ขอเข้มแข็งแข่งขัดข้องต้องเร็วไว
ฝนฝากมากจากฟากฟ้าลงห่าหนึ่ง
ต่างตะลึงฝนตกแต่แค่หาดใหญ่
มิมีวี่แววเมฆหม่นพ้นลอยไป
หวิวหวั่นไหวให้หวุดหวิดทุกทิศทาง
ครูแดง
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 12:30:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: กลอนครูแดง มนชิดา (อ่าน 1265 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า