[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวินพัฒน์]

หนาวสะท้านหัวใจในลมหนาว
น้ำค้างพราวรินหยดคนโดดเดี่ยว
เย็นสายหมอกน้ำค้างกลางใบเรียว
สายลมเกี่ยวหนาวสั่นจนพรั่นพรึง

ผ่านไปแล้วหนึ่งวันค่ำบรรจบ
ยอมสยบความรู้สึกนึกคิดถึง
หนาวหัวใจไหวหวามยามตราตรึง
เกิดคนึงถึงกอดเก่าที่เรามี

แสงกระพริบดวงดาวสกาวส่อง
ประกายทองเหลืองเพชรเกล็ดรัศมี
เพียงหนึ่งแสงสว่างกลางราตรี
ใจดวงนี้ก็สว่างอย่างปรีดา

กวินพัฒน์