ฉันเป็นคนง่าย-ง่ายไม่คิดมาก
ยามลำบากเพียรสร้างอย่างโดดเดี่ยว
ประสบการณ์สั่งสมดุจคมเคียว
จึงเก็บเกี่ยวผลดีที่ตามมา
คำเยาะเย้ยถากถางยังสอนฉัน
มิมีกัลยาณมิตร...แต่อิจฉา
เธอเลือกวางฉันไว้ไกลสายตา
คงดีกว่าถ้าวันนี้ไม่มีกัน
คำว่าเพื่อนควรเป็นคนเห็นค่า
ที่ผ่านมาเธอมองข้ามความเป็นฉัน
เราคือโลกสองใบไร้ผูกพัน
หมุนขนานไปอย่างนั้นนั่นดีแล้ว






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า