บิดขี้เกียจ เบียดความหนาว ยามเช้าตรู่
นั่งคุดคู้ อยู่ภายใต้ผ้าห่ม บ่มความเหงา
หนาวแล้วนะ ฤดูกาล หารความเศร้า
คำว่าลา เพียงบางเบา ผ่านฤดู
จึงออกเดิน บนเส้นทาง อย่างกล้าหาญ
ท่องเที่ยวผ่าน กาลผันเปลี่ยน อย่างใจสู้
แค่หนาวป่าววะ!!! มันก็แค่อีกหนึ่งในฤดู
รักษาลมหายใจให้คงอยู่...เพื่อรอดูอีกฤดูกาล จะผ่านมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
