
จุดที่น่ากลัว กลับเป็นความหวาดกลัว ในใจ
จุดที่ดำดิ่งยิ่งไกล...ก็คือใจที่โหยหา
จุดที่แสงส่องไปไม่ถึง...ยิ่งหวาดกลัวแสงไฟจะเข้ามา
จุดที่น่ากลัวยิ่งกว่า...ก็คือห้วงเวลาที่ดับไป
ในห้วงชีวิตของคนๆหนึ่ง...ซึ่งเหนื่อยล้า
อยู่ในจุดที่ไม่มีแม้น้ำตา...จะรินไหล
ไม่เรียกร้องหรือป้องกัน...จากสิ่งใด
วันนี้แม้โลกจะดับไป...หัวใจก็ไม่เกรง
ขอบคุณคุณPIKuLมากๆค่ะ 





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า