ตัวฉันฝึกเขียนกลอนตอนปอห้า
โดยคุณอาสอนผังเริ่มสั่งสม
ช่วงแรกคำเกินขาดไม่บาดคม
แต่แอบชมตัวเองเก่งเหมือนกัน
ตั้งแต่เริ่มเขียนขีดก็ติดหนึบ
แม่มึนตึ้บบ่นว่าจนหน้าสั่น
คนมันชอบทำไงให้เลิกพลัน
จึงคะยั้นคะยอแม่อย่าแค่ดู
ชวนแม่ลุยเขียนกลอนออนเฟสบุ๊ค
แม่เลยขลุกจับเจ่าเฝ้าจออยู่
ส่วนตัวฉันฝันค้างข้างประตู
ทั้งเช็ดถูทำกับข้าวเช้าเย็นแทน
ซีไรต์ที่ตั้งใจไว้เป็นหมัน
เก็บความฝันใส่สมุดลึกสุดแสน
ค้นพาสเวิร์ดล็อกอินฟินกว่าแฟน
ซบอ้อมแขนบ้านกลอนไทยติดใจจัง






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า