[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

เคยได้ยินแต่รูดแหวนนาฬิกา รูดเสาเห็นตำตา พาใจป่วน ขอรูดม่านจบดราม่า ภาษารัญจวน อย่างนิ่มนวล ก่อนยอกเคล็ด…“จะเด็ดภมร“ …ขอรูด…ม่าน ปิดละครฉากนี้นะครับ เรื่องทัวร์ลงน่ะไม่ห่วง ห่วงแต่เรื่องระเบิดลง…หึหึ (แซวกันเล่นนะครับ โปรดอย่าถือสา ชีวิตมีเรื่องเครียดมากมาย ขอพื้นที่ เล็กๆตรงนี้ เป็นพื้นที่เปิดกว้าง สำหรับสร้างความสำราญ ของผู้มีอารมณ์สุนทรีย์ และรักในบทกลอนกันนะครับ) ส่วนถ้าผู้ผ่านมาอ่านพบแล้ว ไม่ต้องรสนิยม ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยครับ ขอขอบคุณน้องๆ หลานๆ ทุกท่านที่อุตส่าห์ ยอมเปลืองตัว(หมายถึงเปลืองคำพูด น่ะครับ…หึหึ เดี๋ยวดราม่าอีก) มาร่วมต่อกลอนกันครับ สนุกมากครับ…ทุกคนเก่งมาก ทั้งไหวพริบ ปฏิภาณ และจินตนาการ ในการจับประเด็น และเลือกสรรคำมาใช้ ทิ่มแทงกระแนะกระแหน รวมทั้งสอดแทรกมุกฮากันไส้แตก…หึหึ แม้จะอาจจะดูคาบลูกคาบดอกไปบ้าง แต่ไม่มีการใช้คำหยาบ หรือคำที่โจ่งแจ้งเกินควร มีครบทุกรสชาติ ….อันนี้ถือว่าฝีมือครับ   เชื่อเลยว่า ในชีวิตจริง เรื่องต่อล้อต่อเถียงนี่ รับรองไม่เป็นสองรองใครแน่นอน แต่ดังที่สัจธรรมแห่งบู๊ลิ้มได้กล่าวไว้ว่า “ไม่มีงานเลี้ยงใดที่ไม่เลิกรา”… จึงขอให้ทุกคนโชคดีครับ ด้วยความเคารพ โซ…เซอะเซอ 6 พฤศจิกายน 2568