เมื่อปลายฝน ชนต้นหนาว เดือนตุลา
ลมพัดพา ถึงองศา พาผันเปลี่ยน
ปลายฤดู ฝนพรำ ซ้ำมาเวียน
ที่ไม่เปลี่ยน ผิดเพี้ยนไป แค่ใจเรา
สายลมแผ่ว แววยินเสียง เพียงลำพัง
กระดิ่งดัง ดั่งกรีดร้อง ก้องใจเหงา
แสงแดดจ้า ลมพัดพา ช่างว่างเปล่า
นี่ฤดู? ที่ฉันเหงา หรืออย่างไร?
อากาศแห้ง แล้งโรยรา น้ำตารื้น?
ใจสะอื้น กลืนความเขลา เคล้าสั่นไหว
ไหนใครบอก? ว่าอยู่ได้ สบาย ไม่เป็นไร
แล้วตอนนี้? แค่รู้สึกมากไป อย่างไรกัน?
สวัสดีความเหงา สวัสดี
ในหนึ่งปี มีวันไหน ไม่ทักฉัน
ดั่งญาติสนิท ดั่งมิตรสหาย เป็นตายผูกพันธ์?
ผู้คนบนโลกนับล้านนับพัน ยังคงรักเพียงฉัน ใช่ไหม?
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 05:55:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > กลอนเปล่า > หัวข้อ: สวัสดีความเหงา (ผู้ดูแล: แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: สวัสดีความเหงา (อ่าน 762 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า