เสียงปลุกดังในทุก_ทุก เช้า
ฝีมือทำ กั บ ข้ า ว ที่สุดแสนอร่อย
งานบ้านตั้งมากมายก็กลายเป็นเรื่องเล็กน้อย
คนที่คอยป้อนข้าว...ตอนเราไม่สบาย
คนที่ร้องไห้เบา_เบา ตอนเราไปโรงเรียน
คนที่ช่วยสอนอ่านเขียนก.เอ๋ย ก.ไก่
คนที่คอยเช็คตลอดเหมือน GPS ข้างกาย
อยู่ไหน ทำอะไร เมื่อไหร่จะกลับมา ?
คนที่ถามเรื่องเดิมเดิมทุกวัน
ยอมอดทนกับความงี่เง่าของฉัน แต่ไม่เคยหนีหน้า
คนที่ทั้งดุทั้งด่าและตีเรา…สุดท้ายก็ปลอบทั้งน้ำตา
คนที่พูดซ้ำๆอยู่ได้ว่า “ลูกจ๋า…กินข้าวหรือยัง”
คนคนนั้น คือ แ ม่
ผู้ที่ซึ่งซื่อสัตย์ใน รั ก แ ท้ ไม่แปรผัน
คนที่รักตั้งแต่เรายังไม่ลืมตา…
คนแปลกหน้าที่ ไ ม่ รู้ จั ก กั น
คนคนนั้น คือ แ ม่ ข อ ง ฉัน ผู้ที่รักมั่นสุดหัวใจ
รักแม่น้าาาาา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
