ถ้าเปรียบความรักเป็น...น้องแมว
ที่ร้องแง๊วๆ ต้องการคนเอาใจใส่
แต่พอเรียกให้หา...ก็ไม่ยอมมาเอาใจ
พอไล่ตะเพิดไปไกลๆ...ก็มาวุ่นวายทุกครา
ไม่รู้ว่าเป็นความรัก หรือ เจ้าที่
ของถวายนู่น นั่น นี่ คอยสรรหา
หมดเป็นหมื่นเป็นพัน...ต้องหามา
อย่าว่าแต่ได้กอดเลยจร้าา...หางตายังไม่แล
ขอนิยาม...ว่า "รักข้างเดียว"
เพราะว่าเจ้าเหมียว...ไม่เคยแยแส
ทุ่มเทให้เท่าไหร่...สุดท้ายก็โดนรังแก
เป็นความรักที่มันไม่แฟร์...เลย จริง จริง
แต่ ! ทำไงได้...รักเค้า
อยากได้อะไรก็มาอ้อนเอาทุกสิ่ง
คลอเคลีย หยอกเย้า เฝ้าแอบอิง
สุดท้ายก็ต้องยอมเค้าทุกสิ่ง...เรื่อยมา
ที่ร้องแง๊วๆ ต้องการคนเอาใจใส่
แต่พอเรียกให้หา...ก็ไม่ยอมมาเอาใจ
พอไล่ตะเพิดไปไกลๆ...ก็มาวุ่นวายทุกครา
ไม่รู้ว่าเป็นความรัก หรือ เจ้าที่
ของถวายนู่น นั่น นี่ คอยสรรหา
หมดเป็นหมื่นเป็นพัน...ต้องหามา
อย่าว่าแต่ได้กอดเลยจร้าา...หางตายังไม่แล
ขอนิยาม...ว่า "รักข้างเดียว"
เพราะว่าเจ้าเหมียว...ไม่เคยแยแส
ทุ่มเทให้เท่าไหร่...สุดท้ายก็โดนรังแก
เป็นความรักที่มันไม่แฟร์...เลย จริง จริง
แต่ ! ทำไงได้...รักเค้า
อยากได้อะไรก็มาอ้อนเอาทุกสิ่ง
คลอเคลีย หยอกเย้า เฝ้าแอบอิง
สุดท้ายก็ต้องยอมเค้าทุกสิ่ง...เรื่อยมา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
