.jpg)
พี่บอกรักน้องเจ้าทุกเช้าค่ำ
ทุกถ้อยคำพร่ำหวานผสานให้
พี่บอกรักเนื้ออุ่นกรุ่นละไม
ตะโกนไปให้ถึงซึ่งดวงมาน
พี่ตะโกนบอกน้องร้องคอแตก
เส้นเสียงแยกแหกฝ่อดุจคอห่าน
น้องยังบอกไม่ได้ยินสิ้นตำนาน
แท้หูหนวก หนอ..นงคราญ..งานเข้าเลย
55 หยอกๆน้องนั่งอยู่หน้าเวทีที่ลานวัด
เสียงโฆษกก็ซัดจนหน้าเสย
เห็นพี่ร้องมาแต่ไกลไม่คุ้นเคย
ปากพะงาบนั่นเอ่ยว่าอย่างไร
จับทิศทางคำไว้ได้ความว่า
จะไปปาลูกดอกลูกโป่งใหญ่
เสียงโฆษกแทรกกลางกุศลใด
กระทำไว้ชาตินี้มีแรงบุญ
สงสัยว่าพี่คงพบอุปสรรค
แค่บอกรักยังไม่ไหวไร้บุญหนุน
น้องขอมอบ 100 สมทบทุน
ให้พี่ได้ไปลุ้น..ลูกโป่งแทน
อันความรักของน้องจับต้องได้
เสียงนี้มิต้องใช้. . .ให้เหนื่อยแสน
ติ๊บเหรียญให้ห้าร้อยท่องดินแดน
แบกไปให้ตูดแอ่นทั่วทั้งงาน.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
