เหลือเพียงฉันส่งแค่"ความคิดถึง"
ฤดูฝนคืนหนึ่ง ค่ำคืนที่-
สิ้นแสงดาวเดือนงามท่ามราตรี
คนตรงนี้สับสนไร้หนทาง
กลอนบทนี้...ที่ฉันนั้นเขียนให้
คำสิ้นไร้ความหวานผ่านก้าวย่าง
หยดน้ำตายามดึกแทนหมึกจาง
ปลอกหมอนข้าง..ต่างกระดาษวาดลำนำ
เย็นลมฝนพัดพาคราดึกดื่น
จางหายหมดสดชื่นของคืนค่ำ
ฟ้าทึมเทาเคล้าหม่นระคนดำ
ฝนตกพรำหล่นเท ใจเซซัง
อิงแอบความเคว้งคว้าง...หนุนต่างหมอน
หลับตานอนลืมเรื่องไว้เบื้องหลัง
สองชั่วยามเลยล่วงจากห้วงภวังค์
ข้ามพ้นฝั่งคิดถึงหนึ่งราตรี
กรีนซี






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า