ในห้วงอลวน มีฉันอีกคน วนเวียนแห่งไหน
ที่ไหนสักแห่ง เต็มด้วยต้นไม้แห้ง ยืนต้นตายไป
แล้วเกิดอะไร กับจิตที่หลุดไป เกิดอะไรกับใจของตน
--------------
แล้วตื่นจากฝัน ภวังค์หลุดลอย คล้อยคลายเวลา
รื้นด้วยน้ำตา หลับแค่ดวงตา แต่จิตใยสับสน
วิ่งเดินเกินฝัน เหนื่อยหอบทดท้อ ยังวิ่งยังวน
ฝันอลวน สับสนเกินไหว จิตใจหลุดลอย





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า