.jpg)
สัญญาว่าจะรักและคงมั่น
จะมีกันสองเราทุกเช้า-ค่ำ
กาลผ่านผันเพียงใดให้จดจำ
จะบอกรักย้ำ-ย้ำตลอดไป
ผ่านเพียงปีที่เธอนั้นแปรเปลี่ยน
ความมั่นคงดั่งเปลวเทียนที่หวั่นไหว
เพียงไม่นานควันจางร้างเชื้อไฟ
เหลือเพียงเศษมอดไหม้คือสัญญา
คงจะเหลือเพียงฉันที่มันเจ็บ
ยังคงเก็บถ้อยคำเพื่อรักษา
พยายามตามติดชิดกายา
หวังหัวใจเธอกลับมาอยู่ที่เดิม.
พิกุลก็เพิ่งจะเข้ามาเช่นกัน งานยุ่งไม่เท่าไหร่ แต่ชีวิตยุ่งเหยิงมากค่ะ 555
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
