Re: เบญจางคอักษร ๑๗

✷ เบญจางคอักษร ๑๗ ✷

นักรบ

กาพย์วาสุกรี๑๒

รายงานข่าวคราวล้อมรอบ ทั้งเขตขอบตอบไถ่ถาม
บนโลกหล้าฟ้าสีคราม มองข้ามไปได้หลากหลาย

ชาติไทยนั้นฟันฝ่ามา ครั้งปู่ย่าท้าความตาย
จดจารึกข้าศึกหมาย ทำลายชาติชนเผ่าไทย

ประวัติศาสตร์ชาตินักสู้ จงเชิดชูอย่าเฉไฉ
ร่วมกันรักประจักษ์ใจ เทิดไท้เหนือเพื่อแผ่นดิน

กษัตริย์ไทยทรงอุตส่าห์ องค์มหาราชตากสิน
ทรงกอบกู้เลือดหลั่งริน ทุกถิ่นคามด้ามขวานทอง

กาพย์ยานี๑๑

ปีสองห้าหกแปด เขมรแฝดผาดผยอง
เป็นไทยใจลำพอง ใฝ่อมิตรผิดมหันต์

ไปเข้าเฝ้าเมืองแคร่ คิดผันแปรแผ่สัมพันธ์
กับเขมรเกณฑ์ทัพหยัน มาห้ำหั่นบั่นทอนแดน

เกิดเห็นเป็นคนไทย เหตุไฉนไม่หวงแหน
ปล่อยเขาเข้ามาแทน ยกแว่นแคว้นให้ศัตรู

เขมรเร้นรอดฝ่า ไม่รักษาน่าอดสู
พวกเขาเข้ามาขู่ ผู้นำอยู่ดูเดียวดาย

กลอนสุภาพ

รัฐบาลบานเบ่งเร่งวิบัติ
รีบเลือกคัดค้นคนไม่รนขาย
แผ่นดินอยู่ปู่ย่าถึงตายาย
ชนทั้งหลายลูกหลานช่วยต้านแล

รุ่นเรายังนั่งยามความอดอยาก
ยุคไถถากท่องธารพานทองแถ
เขมรเก๋าเข้าก่อนต้อนรังแก
ไทยย่ำแย่ยอมย่อขอหย่อนยาน

โคลงสี่สุภาพ

ทุกฐานดินถิ่นท้อง ธานินทร์
แดนที่ไทยทำกิน ก่อตั้ง
พลโทท่านบุญสิน สืบส่อง
เขมรย่องไทยมิยั้ง ย่อท้อสักหน

ยกพลพรรคต่อสู้ ศึกเขมร
ทหารภาคสองจัดเจน จดจ้อง
รบศึกเพื่อหลานเหลน ลูกอยู่ สุขเฮย
ยึดมั่นรวมพลพร้อง พรั่งพร้อมพลทหาร

โคลงหกดั้นศรีอินทรายุทธ

ใครรานรุกด้าว แดนไทย
เขมรไพร่ราวี หว่านล้อม
เหล่าอริไหว หวาดหวั่น
เพราะไทยล้วนพร้อม หลั่งไหล
เรามิครั่นคร้าม คราสนอง
ยึดมั่นภายใน แน่แท้
แม่ทัพภาคสอง สูงศักดิ์
ยืนหยัดสู้แก้ แก่เรา

ยอดยรรยง เยี่ยมเยือน