พลันพระลบกลบแสงเปลื้องแปลงสี คืบราตรีคลุ้มครอบกรอบเวหา คลื่นความเหงาเร้ารุกซ้อนซุกมา พัดนำพาเปลี่ยวเหงาเหย้าย้อนเยือน เสียงแน่นหนักมักคุ้นละมุนละเมียด แม้นจงเกลียดจงชัง ครั้งงำเงื่อน- ความเย็นชืดจืดจางห่างแชเชือน คลาคล้อยเคลื่อนเดือนปีมิคลี่คลาย หากยังเหลือเยื่อใยในวันก่อน ออดอาทรอ่อนเสียงจำเรียงร่าย กังวานซ้องก้องอยู่กู่กำจาย คงมิสายคืนควรใคร่ครวญครัน หากเมินมองสองตาคราบรรสบ แลพระลบนิราศขาดสะบั้น คงจรพรากจากไปไกลนิรันดร์ ด้วยรู้ทัน กับ*เหงาเงาคะนึง ฝากรสคำแช่มชื่นคืนชอุ่ม คืนสาวหนุ่มวาบหวามความคิดถึง คืนความรักเริงร่าเคยตราตรึง คืนอื้ออึงไออุ่นกรุ่นอุรา คืนแรงใจแรงเขียนเธียรประสิทธิ์ อรรถฤทธิ์มโนมัยที่ใฝ่หา คืนมิขาดอาจหาญสานวาจา คืนคุณค่าแห่งรักยิ้มทักทาย โซ…เซอะเซอ 27 กรกฎาคม 2568 *กับ : ใช้ในความหมายเครื่องดักสัตว์ |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 07:13:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: *** ที่รัก *** (อ่าน 7874 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า