ยามพลบตรลบล้อม------โพยมเรือง
วันเปล่าเพลาเปลือง-----ล่วงแล้ว
ยังใจระคายเคือง--------คงอยู่
คอยม่านฟ้าพร่างแพร้ว---ดับสิ้น! ฤาสูร?
จำรูญพรายอย่าพ้น------พรากเลย
เกรงภาพเงาคุ้ยเคย-----ลับฟ้า
วาระหนึ่งพึงเชย--------พอชื่น
วอนช่วยอำนวยหล้า-----อย่าล้าแรงแสง
ชังคาบแปลงภพคล้ำ----คราวคืน
อนทกานยาวยืน--------ขื่นช้ำ
สวาสดิ์ท่วมทนกลืน-----กลางอก
ควรหลับยังกลับซ้ำ-----ห่วงละห้อยคอยหา
โลกาอาจหลีกเร้น------หลับใหล
หากแต่สายเยื่อใย------เหนี่ยวรั้ง
มีแต่ยิ่งพานใจ---------ตรึงแน่น
ลากฉุดมิหยุดยั้ง-------หลับแล้วยังฝัน
รำพันนี้ล่วงรู้-----------ฤๅคราญ?
ปางพี่ปองเนิ่นนาน—---แต่เจ้า
อยากเอ่ยร่ำคำกานต์----สานสื่อ
เกรงถูกทำหม่นเศร้า----นุชน้องหน่ายหนี
จึงฝากคีตะให้---------บอกความ
เพียงหนึ่งรอยรูปนาม---พี่เฝ้า-
คำนึงอยู่ทุกยาม-------เป็นห่วง
เป็นบ่วงรัดอกเร้า------ห่อนรู้รานสลาย
ที่มาคำโคลง
https://rachan929.blogspot.com/2025/
พันแสง
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๖๘
ฝากเพลง ที่รัก





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า