…เสน่หา… “ ความรักเอย… เจ้าลอยลมมาหรือไร มาดลจิต มาดลใจ เสน่หา รักนี้จริงจากใจหรือเปล่า หรือเย้าเราให้เฝ้าร่ำหา หรือแกล้งเพียงแต่แลตา ยั่วอุราให้หลงลำพอง ฮือ ฮือ… สงสารใจฉันบ้าง วานอย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำน้ำตานอง ถ้าเป็นสองฉันคงต้องขาดใจตาย ฮือ ฮือ… สงสารใจฉันบ้าง วานอย่าสร้าง รอยช้ำซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำน้ำตานอง ถ้าเป็นสองฉันคงต้องขาดใจตาย ฮือ ฮือ…” [เสน่หา : คำร้อง/ทำนอง มนัส ปิติสานต์] หอมดอกรักลอยลมฉมโชยชื่น เย้าสะอื้นจำนรรจ์รำพันเสียง คร้ามเข็ดรักเรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง แม้นหลบเลี่ยงเจ็บซ้ำระกำใน “เสน่หา”ตราตรึง ซึ้งเพลงโปรด ครึ้มคลอโสตคล้อยความจนหวามไหว ขอเพียงหนึ่งเที่ยงแท้แพรพิไล รักจริงใจ…มิปัน เปลี่ยนผันแปร โซ…เซอะเซอ 13 กรกฎาคม 2568 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:11:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …เสน่หา… (อ่าน 1930 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า