…มืดฟ้า… มืดฟ้ามิเห็นดาว มืดแม้นราวริ้วรุ่งราง- ลี้หลบเร้นอำพราง เปลี่ยวเคว้งคว้างหว่างผองภัย อารมณ์กระชากกระฉูด เขลาโฉดพูดสุมเชื้อไฟ กลบเกลื่อนเลื่อนเปื้อนไกล ยิ่งประจานวุฒิภาวะ ดีลลับกลับย้อนทิ่ม เชือดนิ่มนิ่มนวกะ ศรัทธาปสาทะ- ล่มสลายมลายพลัน อีกข้างอ้างแอบดีย์ ด้วยท่วงทีหล่อมาดมั่น แท้ผิดฮั้วติดพัน ฮุบเขานั้นตราบพรั่นพรึง ฝ่ายผู้ถือศาสตรา แอบหวังว่าแทรกกลางกึ่ง เสียสละอย่างสุดซึ้ง ใคร่ยึดครองดองสิบปี ชาวประชาตาปริบปริบ เลือดซิบซิบจ่ายภาษี งบประมาณบานบุรี ถูกอัป..ย์ รี่ทึ้งกิน หนีเสือปะจระเข้ เรื่องจำเจเก่าทั้งสิ้น เหนื่อยล้าจนชาชิน กับประเทศห้ามพัฒนา พึงสติมั่นตรงอยู่ มิเตะหมูเข้าปากหมา ไขขจ่างสว่างตา ภาพมายาปรากฏชัด แลเห็นเร้นเหตุต้น ขบวนปล้นชาติวิบัติ ลาญล่มจมเวียนวัฏ เร่งขจัด “อวิชชา” มิหวังเทพพนม บนแล้งลมพรหมสี่หน้า “แสงดาวแห่งศรัทธา” ปลุกนิทรา…ประชาชน พลันละโมบโอบล้อม……ดินแดน มืดหม่นแม้เมืองแมน……เนิ่นช้า แสงดาวมิคลอนแคลน….คงมั่น แปลงเปลี่ยนทั่วดินฟ้า….ปลดเปลื้องเงาสูรย์ โซ…เซอะเซอ 22 มิถุนายน 2568 |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 ธันวาคม 2025, 03:44:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: …มืดฟ้า… (อ่าน 4409 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า