
ลมหายใจแห่งชีวิตดำเนินต่อ
กาลไม่อาจรั้งรอดังคำสอน
หากเวลาผันผ่านกาลจากจร
มิอาจย้อนสะท้อนกลับสู่วันวาน
น้ำตาหลั่งดั่งไหลเช่นสายฝน
จะทุกข์ล้นสุขร้างเพียงก้าวผ่าน
สิ่งใดเกิดไปแล้วเพียงพบพาน
อันตรธานสู่อดีตเพื่อจดจำ
ใครไม่รัก...ช่างเขาเถิดเกิดมาแล้ว
มิอาจแคล้วมีคนเกลียดมาเหยียบย่ำ
เราต่างเกิดมาเพื่อพบตามเงื่อนงำ
กฎแห่งกรรมดำเนินเพื่อจากลา
หากว่าความว่างเปล่าที่รู้สึก
มิใช่เพียงคิดนึกอย่างโหยหา
มิใช่การยึดติดคิดนำพา
อาจพบทางแห่งปัญหาดับนิวรณ์.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า