
กินข้าว..เพียงลำพัง
จำใจสั่งทำเป็นเก่ง
หัวเราะ..พอครื้นเครง
แต่น้ำตามันตกใน
ก่อนนอน..ก็คิดฮอด
ถึงอ้อมกอดเคยหวั่นไหว
วันนี้..ไม่เหลือใคร
เหลือเพียงใจที่อ่อนแอ
กอดหมอน..นอนลำพัง
มันเจ็บจัง..แม้ไร้แผล
กฎของ..ผู้พ่ายแพ้
ทำได้แค่..เสียน้ำตา.

ทักทายค่ะคุณกรีนซี ^_^





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า