
เมื่อหัวใจไม่ตรงจนลงล็อค
ต่างก็ช็อคเพราะผิดหวังในทุกสิ่ง
"รัก"มิใช่ครอบครองหรือละทิ้ง
แต่มิอาจกลอกกลิ้งกลับไปมา
เราต่างจึงต้องเลือกทางชีวิต
เพื่อลิขิตหนทางในวันหน้า
เราต่างเคย"มอบรัก" ณ เวลา
ยามโหยหาคราเริ่มคือทรงจำ
อีกคนหนึ่งรักมากก็ยากแยก
อีกคนหนึ่งจำแนกความกลืนก้ำ
ชิ้นส่วนรักหากก้ำเกยเลยลำนำ
ก็ไม่อาจอยู่ค้ำจนยืนยาว
หวนรักสู่ตัวตนคนเคยมอบ
รักที่ตอบแทนมาพาเหน็บหนาว
ก็ขอย้อนคืนกลับพร้อมเรื่องราว
ต่างย่างก้าวลาจาก...อย่างเข้าใจ.






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า