แม้ฉันเป็นดอกไม้อยู่ในสวน
ฉันส่งกลิ่นอบอวลชวนหลับฝัน
เขาเข้ามาเชยชมทุกวี่วัน
แล้วปล่อยฉันทิ้งไว้ให้เดียวดาย
วันเวลาพาผันไม่นานนัก
กลีบใบหนักเกินต้านในยามสาย
ผันไปมองจ้องไม้ดอกอันเรียงราย
แม้นฉันหายตายจากไม่อาจจำ.
ViVee
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 07:07:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เมื่อดอกไม้บาน (อ่าน 15214 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า