~"เสน่ห์ปลายจวัก?"~
๏
๏ ข้าวมื้อแรกวันรับกับตำแหน่ง
รสยังแฝงฝังใจในตัวพี่
ครั้งย้ายมาอำเภอก็เจอดี
น้ำตาปรี่แกงเผ็ดเล็ดน้ำตา
๏ แรกเข้าใจเริ่มเดาว่าเขาแกล้ง
กลืนน้ำแกงเหงื่อไหลใจประหม่า
พ่อกำนันหัวเราะเยาะเล่นมา
ตะโกนหาขันน้ำขำครื้นเครง
๏ จึงขยาดวันนั้นครั้นมาเยี่ยม
สำรับเตรียมตั้งใจไม่อวดเก่ง
เลี่ยงแกงป่าต้มยำทำเป็นเกรง
กำนันเองรู้ใจให้ทอดปลา
๏ เพิ่มสำรับเอาใจให้ผัดทอด
ยังแกล้งหยอดเดี๋ยวเผ็ดเข็ดซิท่า
ตะโกนสั่งเสียงไปไววาจา
กลัวเสียหน้าปลัดใหม่เอาใจครัน
๏ นั่งคุยเพลินอึดใจคล้ายโลกเปลี่ยน
สำรับเวียนตรงหน้าพาชวนฝัน
จากมือสาวนวลน้องขาวผ่องพรรณ
พ่อกำนันเข้าใจใคร่กระแอม
๏ แนะมื้อนี้!ลูกรักหลักครัวบ้าน
ทำอาหารรับรองต้องแฉล้ม
พี่ตักข้าวลื่นไหลใจวับแวม
อยากเอ่ยแย้มฝากท้องน้องทุกวัน๚ะ๛
ระนาดเอก
ปล.เป็นผลงานกลอนเก่าเมื่อครั้งเขียนกลอนใหม่ๆ จึงมีชิงสัมผัสบ้างครับ!!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
