~"ไม่ขลัง?"~
๏
๏ เมื่อเจ้าพ่อไม่ขลังดังข้าขอ
เชิญหัวร่อสมเพชเหตุผิดหวัง
ยิ่งเจ้าพ่อดูดายให้ข้าพัง
ก็หันหลังอย่าสนคนมีเวร
๏ ปล่อยให้มันรับกรรมทำอวดดื้อ
ครั้งนี้คือบทเรียนเขียนไว้เด่น
อย่าเชื่อใครวางใจในกฎเกณฑ์
ใจคนเอนเอียงได้ไม่มั่นคง
๏ ท่านก็รู้เป็นพยานด้านรักข้า
ปีก่อนมาสาบานปานลุ่มหลง
กับอีบัวว่ารักจักซื่อตรง
เจตจำนงอ้างภัยไว้นานา
๏ ว่าเราสองจะรักหนักสัตย์ซื่อ
ประกาศสื่อตรงนี้ที่ศาลว่า
ใครตระบัดเปลี่ยนไปในวาจา
เจ้าพ่อคร่าอุทิศไม่ติดใจ
๏ ข้ามั่นคงหลงไว้ใจเจ้าพ่อ
จึงต่างขอท่านดูอุ้มชูให้
ข้าเลยยิ่งรักมันขยันไป
เก็บเงินไว้มัวฝันวันแต่งงาน
๏ ครั้นงานวัดผ่านไปใจข้าสิ้น
รักโบยบินนำบัวชั่วคืนผ่าน
หลังประกวดเทพีเศรษฐีบาน
เด็ดบัวก้านของข้าคว้าไปกรุงฯ๚ะ๛
ระนาดเอก
ปล.เป็นผลงานในยุคเขียนก่อนใหม่ๆ จึงมีชิงสัมผัสบ้างครับ!!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
