~"ไม่สน?"~
๏
๏ อย่าทำตาละห้อยสำออยข้า
อย่าทำหน้าออดอ้อนป้อนคำหลง
ข้าไม่ไว้ใจหรอกบอกตรงตรง
กลัวพิษสงเหลี่ยมเล่ห์เพทุบาย
๏ ขอทีเถอะเลิกทีเซ้าซี้ข้า
เก็บมารยาเอ็งไว้ไร้ความหมาย
ที่ผ่านมาข้าช้ำจำเจียนตาย
เหมือนเป็นควายเอ็งเฝ้าสวมเขากัน
๏ เพราะความหลงบังตาข้าแท้แท้
สายเกินแก้ช้ำหนักรักสะบั้น
เห็นเอ็งสวยก็ตรงลุ่มหลงครัน
เลยไม่ทันยั้งคิดถูกปิดตา
๏ ดั่งไม้หอมกลิ่นแฝงแมลงชอบ
เลยติดกรอบเคยดิ้นถวิลหา
โดนรูปลักษณ์เอ็งล่อบ่อกามา
พ่ายนักล่าเพชฌฆาตมาดสาวงาม
๏ แววตานี้วงหน้าข้าคุ้นแล้ว
ทั้งเสียงแจ้วหวานหยดรสวาบหวาม
แต่ความช้ำเตือนใจในทุกยาม
ว่าเอ็งหยามฝากแผลแลทุกข์ทน
๏ อย่ากลับมาย้อนรอยอ่อยเหยื่อข้า
ใจยังชาฝังใจย้ำไม่สน
รูปเอ็งสวยใจกลับสัปดน
ผัวกี่คนเท่าไหร่ไม่เคยพอ๚ะ๛
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
