
จันทร์เจ้าขา
ฉันขอเวลาคืนนี้...ได้ไหม
ช่วยอยู่เป็นเพื่อน..อย่าเพิ่งคล้อยเคลื่อนจากไป
ขอร้องได้ไหม...จากใจคนอ่อนแอ

ด้วยใจฉันมันเคว้งคว้าง
ถูกรักทิ้งขว้าง...อย่างไม่แยแส
เหลียวมองรอบกาย...ร้างไร้ใครดูแล
หอบใจที่พ่ายแพ้..บอกความอ่อนแอกับดวงจันทร์

ก็...มันไม่มีใคร...
เลยขออาศัยแสงนวลตาจากฟ้านั่น
ให้หัวใจซึมซาบ...อาบแสงจันทร์
หวังเพียงความเจ็บนั้น..จะบรรเทา

คงใช้เวลาไม่นาน
ขอความเข้มแข็งให้ฉัน...ก้าวผ่านความเหงา
เมื่อจันทร์ลาฟ้า...หวังความอ่อนล้าจะบางเบา
เพียงยามนี้..คนเหงา..อยากให้จันทร์เจ้า..ช่วยปลอบโยน

...กิ่งไผ่...




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า