
๐...แค่เงา...๐
แม้นดวงจิตนั้นยังไร้ฝั่งฝา
หมดเวลาพายเรือเข้าเถือแถ
หากสะพานทอดยาวหน้าหนาวแล
คงเป็นแค่สะพานหลอกสานใจ
คงเพียงแต่แนบเนาตัวเราเห็น
ทุกสิ่งเป็นดั่งเงาแนบเนาไหน
เมื่อถึงวันก็ลบจบกันไป
สิ่งใดใด ฤาหวังจะยั่งยืน
คล้ายดั่งเราเงานี้อยู่ที่ร่าง
เมื่อสว่างก็เห็นมิเป็นอื่น
เมื่อมืดดับลับทางคือกลางคืน
สิ่งดาษดื่นเงาไหนก็ไม่มี
หากแม้นว่าเงาตะคุ่มนั่นกลุ่มแสง
มาเป็นแรงปรากฏมิลดหนี
ทุกสิ่งอย่างในโลกแสนโชคดี
ทุกทุกทีเกิดดับแลลับลา
แล้วผลัดเปลี่ยนเวียนหมุนเกิดทุนต่อ
ชีวิตก็เปลี่ยนผันเช่นนั้นหนา
จากเด็กน้อยค่อยแก่แลชรา
แค่เกิดมาอาศัยชดใช้กรรม
เมื่อดวงจิตคิดเห็นเป็นดั่งนี้
แม้บางทีมีใจให้ถลำ
แต่สำนึกชั่วดีที่กระทำ
ขอน้อมนำธรรมศีลชีวินเอย.
พิณจันทร์
๑๖ สิงหาคม ๒๕๖๑





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า