ต่างหน้า
นานหลายปีที่นี่ไม่มีพ่อ
ขนำต่อต้นยางระหว่างแถว
ระเบียงลาดพาดผ่านขนานแนว
แม่กับแมวนั่งงอเคียงคลอกัน
ไอ้หมึกนี้สีดำพอจำได้
ร้องท้ายไร่หลงไพรตอนไก่ขัน
พ่อตัดยางเห็นพล่านสงสารมัน
เนาวันนั้นเลี้ยงดูกินอยู่ดี
ทั้งไอ้นุ้ย อีสาว เหินเข้ากรุง
จากเมืองลุงบ้านป่าหาแสงสี
เดือนสิบกลับขยับรุกทุกขวบปี
เจอกันทีรบเร้าให้เข้าเมือง
หันไปมองจ้องตาแมวหน้าหงอย
ดูเจื่อนกร่อยเงียบขรึมเหงาซึมเซื่อง
ลุกขึ้นพลันหันหลังให้คล้ายโกรธเคือง
ราวฟังเรื่องรู้ความตอบถามกัน
ตัดสินใจสิ้นหมดแม้หดหู่
ต้องอุ้มชูไอ้หมึกไว้ตรึกฝัน
คือสิ่งเดียวเกี่ยวดองของกำนัล
ให้ดูกันต่างหน้าตอนลากาย
เนิน จำราย
พัทลุง
๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:39:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: นานแล้ว (อ่าน 11951 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า