คนคตคอยคิดเช้า ยันเย็น
ใครไหนจักลำเค็ญ ช่างเกื้อ
ขอเพียงเพื่อได้เห็น ตนนั่น
ยืนอยู่อย่างชาติเชื้อ เมื่อนั้นเป็นพอ
คนหนอน่านพน้อม สักการ
ใช่แค่เป็นอาจารย์ เท่านั้น
ปราณีช่วยประสาน เกิดก่อ
เอื้อต่อผู้น้อยขั้น เจริญแท้หนอนาย
คนแคร์คนหม่นไหม้ บางที
หากแต่จิตใจดี ก็พร้อม
เสียสละท่านนี้ ใจประเสริฐ
เหมาะแก่การนอบน้อม ค่อมค้อมคำนับ
คนไม่ยอมย่อมรู้ แก่ใจ
ว่าจะเกิดอะไร ช่างกล้า
กร่างเกินก็ไม่ไหว หรอกท่าน
เอาแค่พอพบหน้า เหยาะยิ้มให้กัน
พันทอง
๒๒/๒/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
